Τελικά αυτό που λένε οι φίλοι μου ότι έχω καεί… ισχύει… βέβαια εγώ δεν βλέπω κάτι το κακό… στο είδος του καψίματος… αλλά ας το πάρουμε όμως από την αρχή…
Κάπου στις 12:30…. διπλωμένος στα 2 με κρυάδες… που μου χάρησαν απλόχερα 1,2 βαθμός κελσίου πάνω από το κανονικό σε ένα 15 λεπτο… είπα να επισκευτώ το νοσοκομείο… Πέρνω κάποια χρήματα που έχω στο σπίτι μου αν μου τύχει κάτι… πέρνω τηλέφωνο τον θείο μου… (μιας και δεν ήμουν για να πιάσω τιμόνι…) και ξεκινάω…
Φτάνω που λέτε εκεί κουτσά-στραβά κατα τις 1 και κάθομαι σε μια καρέκλα σε φάση standby. Η ώρα περνούσε, και εγώ σε αναμονή… με πονόκιλους ανα 30 λεπτο να μου θυμίζουν το χρώμα του πατώματος και να με αποσπούν από τις σκέψεις μου πως θα ήταν το νοσοκομείο… αν είχαμε σοσιαλισμό! (Το κάψιμο που λέγαμε…). Αυτά σκεφτόμουν με τα ενδιάμεσα διαλείματα μου.. μέχρι τις 5 που έφυγα για το σπίτι μου 🙂
Σκεφτόμουν λοιπόν εγώ…
Πόσο γρήγορα και εύκολα θα λυνόταν το θέμα της αναμονής σε ένα νοσοκομείο…. αν βρισκόταν υπο κοινωνικό έλεγχο… μιας και όταν οι ασθενεις έβλεπαν ότι οι γιατροί δεν φτάνουν για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο απλώς θα απασχολούσαν και άλλους…
Σε αντίθεση με σήμερα όπου τέτοιες αποφάσεις πέρνοντε από τον κάθε γραφειοκράτη… που όλοι ξέρουμε ότι… τέτοια άτομα δεν περιμένουν στις ουρές… (αν φυσικά πάνε στο δημόσιο νοσοκομείο…)
Πόσο γρήγορα και εύκολα θα λυνόταν θέματα αδιαφορίας και τεμπελιάς από γιατρούς μιας και θα ήταν υπόλογοι όχι σε έναν διευθυντή σε ένα γραφείο… αλλά στην ίδια την κοινωνία και κατεπέκταση ασθενείς… μιας και αυτοί θα ήταν αυτοί που θα τους ασκούσαν έλεγχο…
Σε αντίθεση με σήμερα που αυτός που ασκεί τον έλεγχο… δεν είναι ο αποδέκτης της αντίστοιχης υπηρεσίας… (άρα στα @@ του ότι και να γίνει…)
Πόσο γρήγορα θα λυνόταν θέματα από έλλειψη καρεκλών μέχρι έλλειψη εξοπλισμού μιας και από την στιγμή που η κοινωνία-ασθενείς θα ήταν αποδέκτες της όποιας έλλειψης και αυτοί που το ρύθμιζαν θα φρόντιζαν να το λύσουν στο επόμενο μάζεμα-συνέλευση (ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε..)
Σε αντίθεση με σήμερα όπου αυτός που φροντήζει για τέτοια θέματα… αδιαφορεί επειδή… ξέρει ότι δεν είναι αυτός που θα την πληρώσει…
Πόσο γρήγορα θα γινόταν ανούσιες οι συζήτησεις όπως αυτές της καθαρίστριας για τα 550 ευρώ που παίρνει… μιας και σε μια κοινωνία που τα μέσα παραγωγής είναι υπο τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας είναι εξορισμού μια κοινωνία που φροντίζει για την κάλυψη της κάθε ανάγκης.
Σε αντίθεση με σήμερα που κάποια στα 40 της θεωρεί τον εαυτό της τυχερό να δουλεύει με 550 ευρώ τον μήνα 10 το βράδυ με 5 το πρωί μέσα σε επικύνδινες για την υγεία της συνθήκες (νοσοκομειακά απορρήματα κτλ)
Αυτές τα λίγα σκεφτόμουν… γιαυτό σας λέω…τσατίζομαι να ακούω ότι τα νοσοκομεία, η παιδεία, ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, η Ολυμπιακή και πάει λέγοντας είναι ή ήταν ποτέ δημόσια… κρατικά είναι και ήταν!!!!!!
Αυτή την εικόνα επεκτείνετε την σε όλη την κοινωνία…
Εγώ με τις σκέψεις μου έτσι φαντάζομαι τον σοσιαλισμό… αυτή είναι η κεντρική ιδέα που κρύβεται πίσω από τον μαρξ, ενγκελς, καστοριάδη, κροπότκιν, ρόκερ, μπουκτσίν, φωτόπουλο κτλ ασχετα από τις αναλύσεις που κάνει ο καθένας πάνω σε αυτό.
Γιαυτό πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι λογικότερο και προφανέστερο από τον σοσιαλισμό….
Γιαυτό σας λέω… όσο ο κόσμος μάθαινει τι είναι σοσιαλισμός… τόσο η ανάγκη και η οργή θα του σφίγγει την γροθιά στο κάθε τι που βλέπει… και τότε αργά ή γρήγορα όσα δακρυγόνα,σκύλους τέιζερ και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο πάρουν… δεν θα τους φτάσουν…
υγ1.Για την ιστορία μια χαρά είμαι τώρα. 😀
υγ2. Δείτε και αυτές τις γελοιότητες… (το αρχικό άρθρο)
υγ3.Η φωτογραφία είναι από τον χρήστη Andreas Helke κάτω από τους όρους 
Some rights reserved
Ταξιδεύοντας... 